FATMA ÖZDEMİR İLE

Aylar önce iş yerinde bir arkadaşım gönüllü olarak içinde yer aldığı PMI TR‘nin PM Summit Istanbul 2017 etkinliğinde Ar-Ge projeleri yönetimi ile ilgili bir konuşma yapar mıyım diye sordu. Etkinliğe daha 4-5 ay zaman vardı ama anlatacaklarımın oradaki dinleyici kitlesi için ilginç olup olmayacağı konusunda endişeli olduğum için kararsızdım. Arkadaşım geçmiş yıllardaki benzer etkinlikleri internetten inceleyebileceğimi söyledi. Biraz inceleyince ikna oldum ve davetlerini kabul ettim.

Etkinlik günü geldi çattı ve iş yoğunluğum arasında yer açmaya çalıştığım etkinliğe gitmek için yola çıktım. Gönüllülerin düzenlediği bir organizasyon olduğu için ne bekleyeceğimi bilemiyordum. Acaba dinleyici kitlesi çoğunlukla öğrenciler mi olacaktı, katılım nasıldı, anlatacağım konu katılacaklar için ilginç miydi, kafamda bir sürü soruyla Boğaziçi Üniversitesi Güney Kampüsü’ne varınca şaşırtıcı derece şık bir organizasyonla karşılaştım ve bir anda kendime geldim! Daveti kabul ettiğim andan bu ana kadar benimle ne kadar etkili bir iletişim kurduklarını hatırladım. Her bir yazım, fotoğrafım, sunumumla ilgili, ismimin kullanılacağı her yer ile ilgili tek tek izin istediklerini hatırladım.

Sunumlar başlayınca  fark ettim ki davetli kitlesinin çok büyük bir kısmı profesyonellerden oluşuyor ve etkinlik de ücretli. Ortam şık, insanlar çok şık, konuşulan konular son derece ufuk açıcı, baştan sona harika bir organizasyon. O kadar ki, pek çok firmanın profesyonel ajanslar aracılığı ile inanılmaz paralar harcayarak yaptıkları etkinliklerle yarışır düzeyde. Daha önemlisi etkinlikteki herkeste muazzam bir heyecan, inanılmaz bir ışık var! Bu heyecan beni de sardı.

Sunumumu yaptım, çok güzel sorular geldi. Kahve arasında bir sürü davetli ve gönüllü ile konuşma fırsatım oldu. Fark ettim ki, son yıllarda Türkiye’de gönüllülükle yapılan pek çok iş, görev tanımı ile profesyonel olarak yapılan işlerden daha çok ilgi görüyor. Sanki insanlarımız iş yerlerinde yapmaları gereken işlerde bulamadıkları bazı şeyleri bu tür gönüllülükle yapılacak işlerde buluyorlar. Kendi adıma ben de son yıllarda Türkiye’de mühendislik eğitiminin kalitesini artırmak için uğraşan bir avuç insanla birlikte MÜDEK gönüllülüğü yapıyorum. İş yerimde “Çeşitlilik ve Kapsayıcılık” konusundaki tüm çalışmaları gönüllü olarak yürütüyorum ve daha önemlisi ne zaman bu konuda desteğe ihtiyacım olsa etrafımda onlarca gönüllü iş arkadaşım oluyor!

Gönül verdiğimiz işleri yaparken iş yükü ve size getirisi arasında mantıksal bir ilişki kalmıyor galiba. Ortaya çıkan işin sizin gönlünüzde oluşturduğu şey çoğu zaman başkalarına kelimelerle anlatılabilecek bir şey olmuyor. Bu konuda siz ne düşünüyorsunuz? Sizin gönüllü yaptığınız şeyler var mı? Bu işlerin size verdiği heyecanı tarif edebilmeniz mümkün mü?

Sevgilerimle,
Fatma Özdemir
17.09.2017
Istanbul